Σαρακοστή λέμε τις 40 μέρες πριν
από την Κυριακή του Πάσχα. Από πολύ παλιά υπάρχει η συνήθεια να νηστεύουμε για
να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην έρημο. Η Σαρακοστή περνά αργά
γι’ αυτούς που νηστεύουν, ιδίως τις τελευταίες μέρες. Έτσι, επειδή παλιά δεν
είχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας, έφτιαχναν
ένα μετρητάρι. Ζωγράφιζαν την Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την κυρά- Σαρακοστή.
Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία. Τα χέρια της ήταν
σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές. Και είχε επτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα
της Σαρακοστής. Με το ψαλίδι κόβανε κάθε Σάββατο και ένα της πόδι. Το τελευταίο
πόδι το κόβανε το Μεγάλο Σάββατο και το βάζανε μέσα σε ένα ξερό σύκο. Αυτό το
σύκο το ανακατεύανε με τα άλλα και όποιος το έβρισκε, λέγανε ότι θα του έφερνε
γούρι. Καλή Σαρακοστή λοιπόν!